öğle
camiden çıkışta suriyeli adama ayakkabılarımı boyatıyorum. fakirlerin oturduğu mahallede oturduğundan, 150 lira kira verdiğinden artı faturalardan söz etti. o da türkçeyi sökenlerden. anlaşmalarımızda ortak bir lisan oluşturduk. gelmeleri, her şeyimize ortak olmaları iyi mi oldu, kötü mü? bence iyi oldu. iyi oldu çünkü birincisi, büyük devletin (osmanoğulları kimseye kapı kapamaz) böyle yapması, gelene sırt çevirerek ölümüne neden olması olacak şey değil. sonrası: onlarla kültürümüzü paylaştık. onlardan iyi şeyler (bence) aldık ta. dilimizi verdik ve gerekli olan kelimeler aldık. çocukları türkçeyi söktüler.
öğle sonrası
kendime çeki düzen ferme düşüncesindeyim. üç magazayı geziyorum. 278 lira olan mamül 66 liraya düşmüş. kişi böyle durumlarda "acaba" demeden edemiyor.
ikindi öncesi
oğuzhan kardeşimin hanımıyla konuşuyorum. şeytana uymasın diyorum. beni arasın, telefonlarıma çıksın, sen de babama iyi bak, diye ekliyorum.
akşama doğru
dönüş yolundayım. ulaşım aracındaki minik çocuk koltuk arasından bana bakıyor. sevimli çocuğa gülümsüyorum. ona para veriyorum. şimdi bana daha yakın. kardeşi sekiz yaşında olduğunu, 2. sınıfa gittiğini söylüyor. ona da veriyorum. "du et. anam öldü" diyorum. çocuk ellerini kaldırıyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder